Lękowo ambiwalentny styl przywiązania.

Lękowo-ambiwalentny styl przywiązania.

Styl przywiązania, który kształtuje się w dzieciństwie, ma ogromny wpływ na to, jak funkcjonujemy w dorosłym życiu, zarówno w relacjach romantycznych, rodzinnych, zawodowych, jak i w codziennych interakcjach. Lękowo-ambiwalentny styl przywiązania, określany również jako niespokojny czy ambiwalentny, charakteryzuje się intensywną potrzebą bliskości, ale także dużym lękiem przed odrzuceniem. Jak przejawia się ten styl i jakie konsekwencje niesie dla różnych obszarów życia?

Charakterystyka lękowo-ambiwalentnego stylu przywiązania

Osoby z lękowo-ambiwalentnym stylem przywiązania zwykle doświadczają wewnętrznego konfliktu pomiędzy pragnieniem bliskości a lękiem przed jej utratą. Wynika to często z nieprzewidywalnych lub niespójnych reakcji opiekunów w dzieciństwie. Takie osoby mogą:

Jak lękowo-ambiwalentny styl przywiązania wpływa na różne obszary życia?

Relacje romantyczne

W związkach osoby z tym stylem przywiązania:

▪️mają silną potrzebę ciągłego zapewnienia o miłości i zaangażowaniu partnera, co może prowadzić do nadmiernej zazdrości lub kontrolowania.

▪️często odczuwają lęk przed porzuceniem, co sprawia, że mogą być zbyt wymagające emocjonalnie.

▪️mogą mieć trudności z wyrażaniem swoich potrzeb w sposób bezpośredni, a ich reakcje bywają impulsywne lub nieproporcjonalne do sytuacji.

▪️z jednej strony osoby te dążą do bliskości, z drugiej jednak ich lęk przed odrzuceniem może powodować nieporozumienia i konflikty w związku.

Życie rodzinne

W relacjach rodzinnych:

▪️osoby te mogą przejmować na siebie zbyt dużą odpowiedzialność za emocje innych członków rodziny, starając się uniknąć konfliktów

▪️jako rodzice często są nadopiekuńczy, ponieważ boją się, że nie spełnią oczekiwań swoich dzieci lub że zostaną odrzucone

▪️mogą zmagać się z trudnościami w wyznaczaniu granic, co bywa źródłem frustracji i napięć.

Relacje z dziećmi

Rodzice z lękowo-ambiwalentnym stylem przywiązania:

▪️często przenoszą swoje lęki na dzieci, co może skutkować nadmiernym kontrolowaniem lub niestabilnością emocjonalną

▪️mogą mieć trudności z rozpoznaniem potrzeb dziecka i odpowiednim ich zaspokajaniem, co wynika z ich własnego wewnętrznego chaosu emocjonalnego

▪️z drugiej strony są bardzo zaangażowani i chcą być jak najlepszymi rodzicami, co może przejawiać się w dużej trosce i uwadze.

Relacje zawodowe

W pracy osoby z tym stylem przywiązania:

▪️mogą unikać konfliktów i zbytnio polegać na opinii przełożonych lub współpracowników

▪️często obawiają się krytyki, co może prowadzić do nadmiernej samokrytyki lub unikania wyzwań

▪️mają tendencję do poszukiwania potwierdzenia swojej wartości w oczach innych, co może być wyczerpujące zarówno dla nich, jak i ich współpracowników.

Jak radzić sobie z lękowo-ambiwalentnym stylem przywiązania?

Choć lękowo-ambiwalentny styl przywiązania może być wyzwaniem, istnieją sposoby na złagodzenie jego wpływu na codzienne życie:

▪️praca nad samoświadomością – zrozumienie swoich wzorców emocjonalnych i ich źródeł to pierwszy krok do zmiany

▪️psychoterapia – szczególnie pomocna może być psychoterapia psychodynamiczna, która pomaga zrozumieć, jak przeszłość wpływa na teraźniejszość, oraz terapia poznawczo-behawioralna, skupiająca się na zmianie negatywnych wzorców myślenia i zachowań

▪️budowanie zdrowych granic – nauka asertywności i wyrażania swoich potrzeb w sposób otwarty i konstruktywny

▪️praca nad samooceną – zmiana przekonania, że nasza wartość zależy od opinii innych.

Styl przywiązania to nie wyrok – to mapa, która pomaga zrozumieć nasze emocje i relacje. Dzięki pracy nad sobą oraz wsparciu psychoterapii można budować zdrowsze, bardziej satysfakcjonujące relacje i życie codzienne. Jeśli zauważasz u siebie cechy lękowo-ambiwalentnego stylu przywiązania, warto zastanowić się, jak możesz zacząć wspierać siebie w drodze do wewnętrznej równowagi i lepszych relacji.