Rozmowa z psychoterapeutą zmienia twój mózg
7 września 2017Psycholog i psychoterapeuta dziecięcy
8 września 2017Superwizja jest metodą wykorzystywaną w psychoterapii oraz innych dyscyplinach związanych z opieką zdrowotną. Polega na regularnych spotkaniach psychoterapeuty z innym – zazwyczaj bardziej doświadczonym specjalistą (superwizorem) w przypadku superwizji indywidualnej lub z grupą innych terapeutów którą prowadzi doświadczony terapeuta w przypadku superwizji grupowej. Głównym celem superwizji jest wsparcie terapeuty w przyjrzeniu się jego własnemu doświadczeniu w pracy z pacjentem.
Superwizję można również opisać jako wzajemną wymianę doświadczeń, zastanawianie się nad źródłami trudności, szukanie nowych rozwiązań, odreagowywanie niektórych uczuć. Uczestnicząc w superwizji terapeuta ma możliwość okryć przed sobą obszary własnego JA, które wcześniej były dla niego nie znane.
W sytuacji „zatopienia” w relacji terapeutycznej trudno dostrzec coś co dla innych wydaje się oczywiste, dlatego tak ważne jest poddawanie swojej pracy superwizji.
Korzyści z superwizji:
- uzyskanie lepszego wglądu w przyczyny trudności pojawiających się w pracy terapeutycznej
- poszerzenie perspektywy widzenia danego problemu
- poznanie pracy innych terapeutów
- ujawnienie oraz odreagowanie własnych emocji w pracy z pacjentem
- rozwój osobisty (poznanie własnych reakcji w różnych sytuacjach terapeutycznych) i zawodowy
- przeciwdziałanie wypaleniu zawodowemu
Forma rozwoju jaką jest superwizja daje liczne korzyści zarówno osobiste jak i zawodowe. Jakość relacji jaką terapeuta tworzy z pacjentem zależy nie tylko od jego kompetencji ale przede wszystkim od tego kim jest (jaką ma osobowość). Poprzez superwizję psychoterapeuta uświadamia sobie własne ograniczenia i uczy się z nimi obchodzić. Superwizja jest również formą społecznej kontroli jakości pracy terapeuty.
Otto Kernberg podkreśla konieczność łączenia w superwizji nauczania z ocenianiem, teorii oraz intuicyjnego rozumienia całości, informacji, uczciwej komunikacji, oraz świadomości wzajemnego procesu równoległego.
Istnieją dwie podstawowe metody superwizji: indywidualna oraz grupowa.
- superwizja indywidualna polega na pracy jednego psychoterapeuty z jednym superwizorem – jej zaletą jest na pewno mniejszy lęk terapeuty przed ujawnieniem swoich ewentualnych słabości czy błędów.
- superwizja grupowa – daje szerokie możliwości uczenia się dzięki obecności innych uczestników. Grupa daje większe prawdopodobieństwo nieprzeoczenia jakiegoś ważnego aspektu spraw pacjenta.
W Labolatorium Psychoterapii STRUKTURA prowadzone są cykliczne superwizje grupowe.
W celu zapisania się na spotkanie superwizyjne skontaktuj się z nami